Ianny & Leila

Fakt, nudziłam się. i własnie dlatego spacerowałam po części z pokojami. Może akurat będę miała szczęście i ktoś będzie organizował jakaś imprezę czy coś. Jak na złość oczywiście nikogo tutaj nie było. Z niezadowoloną miną szłam dalej i rozglądałam się patrząc na imiona na pokojach. Kiedy zauważyłam imię Ianny na mojej twarzy od razu pojawił sie szeroki uśmiech zadowolenia. O tak, z nią to imprezę się zrobi nawet we dwie przy soczku jabłkowym i winogronach. Podeszłam więc do drzwi i zapukałam lekko opanowując chęć rozwalenia drzwi. Nie wiadomo czemu ale nosiła mnie energia. Od kilku dni tak miałam i jakoś nie mogłam się jej skutecznie pozbyc. Nie słysząc nic z wewnątrz złapałam klamkę i pchnęłam drzwi. Wsadziłam głowę rozglądając się po terenie dziewczyn.
- Ianelle? Jesteś tutaj, małpo? - zapytałam w przestrzeń mając nadzieje, że zaraz dziewczyna wyjdzie i nie okaze się że łaziłam bezcelowo.

Siedziałam na łóżku, oparta o podniesione poduszki. Kolorowe oczy wlepione w czerwonego laptopa. Likki śmiała się ze mnie często, że kupiłam ten komputer pod kolor swojej części pokoju. Ewentualnie, że pomalowałam pokój, pod kolor komputera. Ale to rzadziej. Palcami uderzałam zawzięcie po klawiaturze, na na mojej piegowatej twarzyczce widniał mój wieczny i nie zmywalny uśmiech. Miałam słuchawki na uszach, więc nie dosłyszałam pukania. Jednak ruch drzwi przyciągnął moją uwagę, więc uniosłam głowę. Zdjęłam słuchawki i odezwałam się:
-Cześć potworo. Wchodź, wchodź.
Uśmiechnęłam się szeroko. Napisałam jeszcze kilka słów, żegnając się z koleżanką, z którą rozmawiałam na czacie. Zamknęłam laptopa i odłożyłam go na bok.
-Co tam? - zapytałam, bo w sumie dawno nie miałam okazji zamienić słowa z moją rudą Rakel. Cóż, w zasadzie, to nie gadałyśmy od ostatniej imprezy, na której trochę dałyśmy czadu....

Dopiero po chwili zauważyłam dziewczynę siedząca na łóżku. Może to przez to, że laptop zlewał się z otoczeniem, albo po prostu nie zwróciłam uwagi na stukanie palców o klawiaturę. kiedy jednak już usłyszałam głos koleżanki uśmiechnęłam sie szeroko i weszłam bez krępacji do pokoju. Zamknęłam za sobą drzwi i przysiadłam na brzegu łóżka Ianne.
- Nudzę sie i nosi mnie potwornie. - powiedziałam od razu skarżąc się na brak kreatywnego zajęcia. Niby osoba inteligentna się nie nudzi, ale widać nie jestem inteligentna. A naprawdę miałam dosyć łażenia w jedną i druga, czy siedzenia na internecie. - A patrząc na pokoje stwierdziłam, że z tobą wpadnę na najlepszy pomysl co z tym zrobc. - powiedziałam po chwili szczerząc sie do niej. O tak, ta ostatnia impreza była naprawdę zajebista. Ale coż, na dobrą impreze składa się kilka czynników, a najważniejsze to oczywiście odpowiednie towarzystwo, czyt. ja i Ianelle.

Nowy rodzaj uśmiechu pojawił się na moich ustach. I to nie był byle jakich uśmieszek, nadający mi słodkiego wyglądu. O nie, to był właśnie TEN uśmiech. Ten, po którym należało się spodziewać rzeczy najbardziej szalonych. I najczęściej, raczej zakazanych. Moje kolorowe oczęta zalśniły wesoło. Zeskoczyłam z łóżka, unosząc dłoń do góry, w typowym geście, oznaczającym, ze coś będzie się działo. Podeszłam do komody i klęknęłam przy niej, wysuwając najniższą z szuflad.
-Ostatnio, gdy zawlekałam jednego z naszych znajomych do pokoju... - zaczęłam, grzebiąc w szufladzie jakby się chciała do Chin samych dokopać. -... udało mi się odebrać mu to...! - dokończyłam, wstając się i obracając ku niej. W uniesionych rękach trzymałam prawie pełną butelkę Finlandii.
-Najlepsza z możliwych, żurawinka. - oświadczyłam z dumą, siadając znów obok Rakel. -Zdobycz wojenna oczywiście. - dodałam prędko, zniżając głos, lecz i zachowując pełną, udawaną powagę.

Widzac uśmiech koleżanki od razu poczułam kolejny przypływ dobrego nastroju. ten uśmiech nie mógł oznaczać nic dobrego. Oczywiście dla wszystkich w okół. dla nas to było spełnienie marzeń. Przynajmniej jezeli jest się w takim stanie w jakim ja jestem teraz. Przechylila głowę patrząc jak Nell przekopuje rzeczy w swojej szufladzie. z rosnacym zainteresowaniem słuchała co do mnie mówiła, a kiedy juz zobaczyłam ta zdobycz oczy mi zajaśniały.
- Jesteś genialna Amevent. - powiedziałam przytulając ja na chwile. - Na serio. Co ty robisz, ze zawsze zdobywasz najlepsze rzeczy/ - powiedziałam z rozbawieniem. Jeszcze przydałyby sie jakies kieliszki, muzyka i impreza się rozpoczyna. Zaraz jednak znowu spojrzałam na dziewczynę. - Zdobycz wojenna powiadasz... Chce znac szczegóły czy raczej nie? - zapytałam z usmiechem na ustach. Znając Nell pewnie nie chciałam znać.

-Ha, wiem, ze jestem! - oparłam radośnie, wzruszając ramionami. A co, ja nie byłam? A kto zawsze pakował się w największe kłopoty, a potem nie dość, ze wychodził z nich bez szwanku, to jeszcze zazwyczaj wynoszony na rękach i z czymś bardzo słodkim? Ja, a jakże.
-Wiesz, magia, urok osobisty.... - kontynuowałam nasze wesołe nabijanie się -.. seksapil, może wdzięk.. - parsknęłam w końcu śmiechem, kręcąc głową.
-Pewnie chcesz, ale i tak Ci nie powiem Rudzielcu. Zaraz bym miała pół szkoły na plecach i same plotki. - pokazałam jej język, wiedząc dobrze co by zrobiła z taką wiedzą. I nawet nie miałabym jej tego za złe. Czy ja w ogóle umiałam mieć komukolwiek cokolwiek za złe? Obrażanie się zwyczajnie dla mnie nie istniało.
Zeskoczyłam z łóżka, zostawiając tam na razie prawie pełną butelkę 0.7. Podeszłam do szafy i otworzyłam ją, zaglądając krytycznie do jej wnętrza.
-No, a teraz mi pomóż coś wybrać... - mruknęłam, odwracając się do rudej, trzymając w rękach pierwszą lepszą czerwoną bluzkę, która wpadła mi w ręce. Przy moich oczach zawsze ubierałam się jak cukierek, w mocne kolory. Mieszałam je też ze sobą bez litości, nie mogąc nic poradzić na to, że takie kombinacje zwyczajnie mi pasowały.
-...i pisz do dziewczyn. Zrobimy party u Nell! - dodałam wesoło.

Wywróciłam oczami.
- No patrz, wymieniłaś wszystko czego nie masz. - powiedziałam bez złośliwości. Po prostu się z nią droczyłam jak zawsze. Po chwili zrobiłam niezadowoloną i obrażona minę. No jak ona mogła mi nie mówić jak ona zdobyła tą wódkę? Zresztą nie na długo mi została taka mina. Zaraz się rozpromieniłam i zeskoczyłam z łóżka. Podeszłam do szafy gdzie stała dziewczyna.
- Zakładaj te spodnie. Twój tyłek w nich zajebiście wygląda. - mrugnęłam do niej wyciągając ciemne jeansy z jej szafy. zaraz potem wróciłam na łózko Nell i wzielam jej telefon. - Kogo tam chcemy? - zapytała przeglądając listę jej kontaktów. Troche dziwne, ale zawsze byłyśmy razem an imprezach a ona miała więcej znajomych niż ja. a przynajmniej miała do nich numery. - Lykke oczywiście... - mruczalam pod nosem wysylając po kolei sms o imprezie u Nell. Przy okazji bezczelnie sobie zapisywałam w komórce poszczególne numery na których mi zależało. Tak, miss bezczelności to ja.

-Cichaj, wszyscy wiedzą, że jestem ładniejsza, żyrafo. -odparłam, odwracając się i pokazując jej język. Nie ma to jak miłe słowa, którymi raczyły się koleżanki. Niby sam jad, a tak naprawdę miłość. Poza tym, nie mogłam jej darować tego, że jak wszyscy była wyższa. Może i uważałam, że mój wzrost jest idealny. A może tylko sama to sobie wmawiałam.
Z uśmiechem założyłam jednak jeansy, które mi podała. A co na górę? No, na pewno stanik z dobrym push-up'em. Nie żeby coś, ale w dzisiejszych czasach to była jednak podstawa. Poza tym większość biustonoszy była już wyposażona w ten sprytny patencik. Chwilę się wahałam, przygryzając wargę. Zwykły czy...? Tak, myśli o pewnej osobie, która miałam nadzieję, że się pojawi, przebiegły mi przez głowę. Szlag by to... pomyślałam, zakładając ten czarny, śliczny. Nadzieje warto mieć.
-Pisz do koniecznie Chupy. Jeszcze Stepha! - odpowiedziałam jej, zastanawiając się nad kolejnymi osobami i koszulką przy okazji. -Justin? Shaque...? - dodałam cicho. Tymczasem udało mi się znaleźć w szafie kolorową tunikę, którą natychmiast założyłam. Z komody wzięłam jeszcze korale i strój uznałam za gotowy. Podeszłam do Rakel, zabierając jej mój telefon. Szybko napisałam do Jamesa i Gabriela, mając szczerą nadzieję, że obaj się pojawią.
-Nie wiem, kto jeszcze? - zapytałam, wzruszając ramionami. Skierowałam się tymczasem do szafki, by wygrzebać z niej dodatkowe głośniki. Sama byłam absolutnym laikiem w kwestiach technologii, ale powtórzyć wyuczone ruchy umiałam. I tak zajęłam się podpięciem ich do mojego laptopa, oraz rozstawieniem w strategicznych miejscach pokoju. Po prostu nie wyobrażałam sobie imprezy bez fajnej muzyki.

- Tak, jasne. Wmawiaj sobie dalej. - powiedziałam z rozbawieniem caly czas piszac sms do odpowiednich ludzi. zapraszałam tak naprawde większość jak leci. I tak znając zycie większośc z nich się nie pojawi. A najlepsze sa te tlumaczenia. cze się, nie mam czasu bla bla bla. Na impreze zawsze trzeba miec czas! Przynajmniej mozna się zabawić.
Uniosłam glowe i przez chwilę patrzyłam jak dziewczyna wybiera sobie ciuchy. Tak się przy oakzji zastanawiałam czy i ja nie powinnam iśc sie przebrac. wstałam z łożka i spojrzałam na swoje odbicie. Czarne krótkie spodenki, rastopy w szaroczarne paski, ciemnozielona tunika i wysokie buty do kolan. No wygladałam w miare dobrze.
- Chupa, Stepha, Justin, Shaque...- mruczałam sobie pod nosem wybierając dane osoby z listy kontaktow dziewczyny. Po chwili już nie miałam telefonu w rekach.
- Ej, no... - powiedziałam niezadowolona. Przysiadłam przy jej komputerze i wchodzac na iTunsa zaczełam dodawać odpowiednie piosenki. Co jakiś czas puszczałam jakąś zeby sprawdzić co to jest. - Nie wiem, za dużo osób i tak się tutaj nie zmiesci. - uniosłam glowe patrzac na dziewczynę. - Ale uczesz się, szczoto. - powiedziałam rozbawiona widzac jej czuprynę. Zaraz potem dalej zajełam się muzyką.

-Nie zmieści? Tutaj!? - wykrzyknęłam z oburzeniem, mało nie spadając z komody na której stałam właśnie. Na jednej nodze, należy dodać, ponieważ drugiej stopy już bym nie zmieściła obok mojej kolekcji okularów przeciwsłonecznych. Natomiast cała ta moja pozycja wymuszona była przez to, że chciałam ustawić głośnik na szafie. Uff, udało mi się. Zerknęłam w dół i bardzo ostrożnie zeskoczyłam na ziemię.
-To się przesuunie... -powiedziałam, podchodząc to stojących na środku pokoju foteli, w których zwykłyśmy z Likki czytać i kopać się, przy okazji. Przesunęłam jeden pod moje łóżko, drugi pod łóżko Likki. Przemieściłam też jeszcze kilka krzeseł i stolik, odsuwając to wszystko pod ścianę.
-No, jakie mało miejsca! - pokręciłam głową, opierając ręce na biodrach i podziwiając swoje dzieło. Podbiegłam do swojego łóżka i do Rakel, łapiąc butelkę. Odkręciłam ją i uniosłam wysoko, niczym Statua Wolności swoją pochodnię.
-Ogłaszam pierwszy toast, dla nas, dla organizatorek i sprawczyń wszystkiego, co będzie się tu działo! - zawołałam wesoło, po czym upiłam mały łyk prosto z butelki, zaraz przekazując ją Rakel.
Skrzywiłam się okropnie i zakasłałam, gdy alkohol zapiekł mnie w gardle. Smak wódki był absolutnie obrzydliwy. Ale tradycja to tradycja, nie można jej lekceważyć. Zwyczaju "pierwszego łyka organizatorów" nauczyłam się we Francji, na pierwszej imprezie, na jaką się wybrałam. Co jak co, ale ten przypadł mi do gustu.
Muzyka grała, żyrandol w moim pokoju przysłonięty był kolorowym papierem i dawał mało światła wielobarwnego, tak, jak być powinno. Zabawa została otwarta. Tylko gdzie ci goście?

W uroczym pośpiechu wpadłam do pokoju, jak zwykle pobrzękując obcasami i obdarzając dziewczyny uśmiechem. Po drodze tutaj wstąpiłam do mojego pokoju - zabrałam torbę z czarnymi ciuchami a na swoje łóżko rzuciłam w pośpiechu notatnik z planami imprezy. Rzuciłam otwartą torbę na łóżko, zaraz zaczynając przegrzebywać jej zawartość oraz no cóż.. bez skrępowania się przebierając. Stałam tak w komplecie kremowo-grafitowej bielizny i trzymałam przed sobą krótką sukienkę na ramiączka.
- Będzie odpowiednia? - zapytałam, zaraz zwracając się w stronę łóżka i dziewczyn. Ma łóżko rzuciłam jeszcze spodnie oraz obcisłą koszulkę, oczywiście czarne bowiem z tego koloru najlepiej było mi używać talentu. Malując usta czerwoną pomadką wyłożyłam na ciuchy kilka bransoletek i kolczyki. Nie chciałam robić nic z włosami, jedynie zmierzwiłam je trochę by ukadały się w naturalne czarne loczki. Moje własne, ha!

Widzac jej wyczyny zaczełam sie smać. Nie, nie bałam się, ze dziewczyna zaraz się przerwoci czy spadnie. a nawet jezeli to akurat ona miala chyba gumowe kości. Jeszcze nigdy nie widzialam, ze stala jej się poważniejsza krzywda od kilku siniaków. z zainteresowaniem obserwowałam jak przemeblowuje pokój. Potem wstałam i rozejrzalam sie w okół.
- Ej, faktycznie jest tutaj teraz więcej miejsca. Czary jak nic. - powiedziałam z rozbawieniem i zaczęłam kiwać sie w rytm muzyki. Na reszcie mogłam wyzbyć się tej calej energii która miałam w sobie nagromadzoną! Widzac ta marna imitację Statuy wolności prasknełam smiechem. Jeszcze chwila, a przez Nelle tutaj umrę na śmiechowybuchanizm albo jakas inna wirusową chorobę.... To było głupie.
- Bo jesteśmy takie zajebiste i to nam trzeba dziękować za genialne pomysly u życie w Rezydencji. - powiedziała z uśmiechem i wypila łyk wódki. skrzywiłam sie i również zakaszlałam. Nie, nadal nienawidzilam smaku wódki, ale cóż. Skoro tradycja to tradycja.
Spojrzałam na Chupe ktora przyszła i stala przed nami w bieliźnie.
- Zdecydowanie sukienka. - powiedziałam z szerokim uśmiechem na ustach. Wypiłam kolejnego łyka wódki i postawiłam butelkę na stoliku. Matko, jak ja nienawidze wódki.

Pierwszy właśnie wbił. Godzinę, no półtorej po smsiku zwlokłem się z łóżka w którym jarałem swoje kochane zielone fajki - takie cholerstwo, coby było mi fajnie, ale żeby nikt nie mógł nic wyczuć - i wciągnąłem na siebie piątą koszulkę - pierwszą, która nie śmierdziała - i postanowiłem iść do Ianelle. Po co? Chuj wie, ale to podobno impreza, a ja miałem ochotę na jakieś fajne ruchanko. Koleżanka Nell z pokoju była siostrą mojej byłej i aż mnie rączki świerżbiły. W sumie powinienem zadzwonić po Dymusia, ale jakoś nie chciało mi się znów mu przerywać w ruchaniu jakiejś bezimiennej. Więc ominąłem jego imię, ominąłem imie Justina, ominąłem imie Cornela. Przy Tristanie zastanowiłem się, ale w końcu stwierdziłem, że pierdole. Złapałem skrzynkę piwa, zapalniczkę, dwie paczki szlugów i wsadziłem pod kurtkę butelkę wódki. Stylówa musiała być, więc do tej bluzki założyłem swoją skórzaną mocno sfatygowaną kurtkę. Spodnie, które ledwo trzymały mi się na tyłku, choć przecież były tak obcisłe, że aż boli, kończyły się białymi trampusiami, bo chyba was gnie, jeżeli sądzicie, że będę dalej nosił trapery.
Umknąłem przed jakąś opiekunką i wbiłem szybko do pokoju Nelki i Lykke. Po tamtym wieczoru widziałem się z Nell tylko na jedzeniu i zawsze udawałem, że nie wiem o jaką zapalniczkę jej chodzi. Ale ok, skoro tak się piekli.
-O, zmieniłaś lokatorkę??- zapytałem, myśląc "kieeepsko". Zerknąłem po dziewczynach. Cycki Nel prawie mnie atakowały. Trudno było oderwać od nich wzrok. Ale coś lepszego jednak na mnie czekało. Przeniosłem zachwycony wzrok na gołą dziewczynę. Chyba opszczę sobie dziś Lykke. Gdyby nie fakt, że miałem obie rączki zajęte, już macałbym tą tu. Odstawiłem puszki na stolik.
-Nie było pytania... to jak? Bawimy się tak?- zapytałem z typowym dla mnie entuzjazmem. I już zdejmowałem kurtkę. I bulzkę też zara zdejmę.

-Zrób ją na czerwono-granatową. -rzuciłam w stronę Chupy, nie specjalnie przejmując się tym, że użyła mojego łóżka, jako szafy. Nie zrobiło też na mnie wrażenia, że już po kilku chwilach stała przed nami w samej bieliźnie. Swoją drogą, było na co popatrzeć, bo ciało miała naprawdę niczego sobie. A to, że byłam dziewczyną i absolutnie hetero nie zmieniało faktu, że ładnie dziewczyny mi się podobały. Jak ładne obrazy. Ot, prawdziwe piękno tego świata. My, kobiety.
A chwilę później wszedł James w całej swej zajebistości. Cóż, odkąd go poznałam, wiedziałam dobrze, na co tak lecą dziewczyny, co w nim tak uwielbia Bell. A że do mnie to zwyczajnie nie do końca trafiało... Chyba się oszukiwałam. Gdy tak wszedł, w tej czarnej skórze, z tą swoją śliczną mordką, urokliwie chudy chłoptaś, poczułam typowe trzepotanie w brzuchu. Zupełnie jak za pierwszym razem. Nim zdążyłam odpowiedzieć, że nie, że wciąż mieszkam z Likki, tylko gdzieś się zawieruszyła, Cook już przejął panowanie nad sytuacją. Ha, nie miałam zamiaru mu przeszkadzać. Zaśmiałam się tylko na jego słowa. Zaś skrzynkę piwa, którą postawił w końcu na ziemi, zaciągnęłam w kąt pokoju, obok mojego łóżka.
-Likki powinna wpaść niedługo. - rzuciłam do Jamesa, wyciągając z kieszeni papierosy. Podeszłam do niego i bezczelnie zaczęłam przeszukiwać mu kieszenie, w poszukiwaniu MOJEGO zippo.

Ubierając się podrygiwałam w rytm muzyki - było mi tak właśnie muzycznie. Z aprobatą spojrzałam na rozdziawionego Cooka i wbiłam się w krótką sukienkę. Jego mina ? Bezcenna. Drobnymi dłońmi przejechałam wzdłuż małej czarnej, ostatecznie dopasowując ją do ciała. Na razie może być..a potem? Później ją zdejmę. Resztę ciuchów wepchnęłam do torby ,która stała pod łóżkiem Nelki. Odbiorę jak nadarzy się okazja, czy coś. Uśmiechnęłam się do Ianny kiedy ta zaczęła bezczelnie obszukiwać Cooka. Momentami ją uwielbiałam, naprawdę. Wiązane wokół kostek buty szybko zostały założone. Mogłam już zaczynać imprezę, 10 minut ubierania się to nic w porównaniu z naiwnymi dziewczętami spędzającymi godziny w łazience. - Dziś zostaję w czerni... - odpowiedziałam wesoło Śniarce i jeszcze raz zerknęłam w lustro. Cholera wyglądałam zajebiście. Ogólnie rzecz biorąc to cała jestem zajebista. I mam fajny tyłek. Ale to już inna sprawa. Złapałam Rudą za rękę i pociągnęłam ją lekko ku sobie, jednak ostatecznie nie podnosząc jej z łóżka. Strzeliłam cicho palcami i cóż więcej pisać..zaczęłam śmielej tańczyć.

Akurat w tym popierałam myslenie Nell. Lubiłam patrzeć na ładne kobiety tak samo jak mezczyzn. Nie robiło to od razu ze mnie lesbijki. Usiadłam na łóżku i spojrzalam na playlistę. Na poczatek spokojniejsze kawałki, a dopiero dalej cos mocniejszego i bardziej zywego. Tak, jestem genialna.
Zaraz potem wszedl Cook. Oderwałam wzrok od monitora i spojrzałam na nowo przybylego. widzac jego aparycje oraz skrzynke piwa w rekach moj usmiech sie powiększyl.
- Tak, rozkrecamy sie. - powiedzialam wstajac z łózka. Podeszlam do tej skrzynki i wzięlam sobie jedno piwo. Tez nie przepadałam za tym gorzkim smakiem, ale na pewno bylo lepsze niż wódka która stała na stole i wietrzała.
Zaśmiałam sie widzac jak Nell obmacuje kieszenie Jamesa. Pokreciłam głową i usiadłam na krawedzi stołu mając nadzieję, że zaraz zejdzie się więcej ludzi. Chwile później podeszła do mnie chupa i pociagnęla za rece. Pokr eciła glowa z rozbawieniem i sięgnęlam po wódkę. Podałam dziewczynie butelke.
- Masz, pij.

Jakby nie patrzeć, ja też lubiłem sobie popatrzeć na kobiety. I to też nie robiło ze mnie lesbijki. A, rozumiem już problem, nie byłem kobietą. I strasznie mi to jakoś nie przeszkadzało, choć w sumie mógłbym być laską przez dzień, żeby przelecieć się z samym sobą. Albo z tymi facetami, którzy są zbyt cnotliwi, żeby próbować obu biegunów. No, jak ktoś mi kiedyś zaproponuje coś takiego, powiedzmy za świecenie cyckami przed kamerą, to spoczloczi mogę świecić. A później, a później wykorzystam co mi dadzą. Niezły pomysł na prezent dla mnie. Mogę za to nawet oddać papugę od Isski. Choć fajna jest, ciągle przeklina i uczy się jak opieprzać Gabrysia za otwieranie okna w północy. Facet musi mieć nieźle najebane w głowie, jak w nocy bez żadnego SORY kopie moje trampuchy na moją stronę i otwiera okno. Ale w sumie czasem ma rację, bo zza tego dymu ledwo co widać.
Jak Ianelle zaczęła mnie obmacywać, to odrazu ją sobie do siebie przytuliłem, by zaraz obrócić ku publiczności.
-No patrz, teraz tańczysz złoto moje- oświadczyłem ze szczerym zadowoleniem i sięgnąłem po fajka z jej aczki. Póki nie muszę nie będę przeż palić swoich. A po zapaleniu jej zapalniczką zacząłem poruszać się do Barbara Streised tak, żeby nie mogła mi zabrać zapalniczki.

Wódka? Czasem. Pociągnęłam łyk z butelki a gdy już ją oddałam, przymknęłam oczy i przez chwilę skupiłam się na paleniu w gardle. Machnęłam ręką kiedy przyuważyłam kilka osób stojących nieśmiało w drzwiach. Złapałam za rękę jednego z elektrycznych, oczywiście zaczynając z Nim tańczyć. Obróciłam się wraz z Nim kilka razy potem szczerząc się na widok jego twarzy kiedy przeszłam do innego partnera. Życie nie może być nudne. Poprawiłam ciemne loczki i zabrałam jedno piwo od Cooka. Zabawnie wyglądał tańcząc z Nelly. Stukając w rytm muzyki obcasami, zbliżyłam się ku Niemu.. ot, tak po prostu żeby nie zdążył się się domyślić o co mi chodzi. Nim się zorientował zabrałam mu fajkę i bezceremonialnie włożyłam do swoich ust. Uniosłam brwi w nieco drwiącym geście zaraz oddalając się w stronę tańczących. Wypadało się dobrze bawić ? Cholera! A co mnie obchodzi co wypada a co nie? Jak będę chciała to zacznę się pieprzyć z Pouch na środku pokoju, to ja mam być zadowolona. Nie kto inny.

Siedzialam i patrzylam na osoby które się znalazły w pokoju Nell. coraz więcej tutaj bylo ludzi ktorych nie znałam. Westchnełam cicho i wyciągnelam telefon. Jezeli Gabe się pojawi to przynajmniej bedzie jakas zabawa. pisałam wiec sobie z tym osobnikiem przy okazji obserwując swoją współlokatorkę która tańczyła z nowymi ludzi. Zerkałam tez na Nell z Cookiem. eh, wypada się też zabawić.
Wstałam więc i tez ruszyłam do tańca. z nikim konkretnym tak po prostu. Przy okazji odpisywałam też na sms które do mnie dochodziły co jakiś czas.

Z niejakim zainteresowaniem prześledziłam drogę mojego fajka, z ust moich, poprzez Cooka, aż do Chupy. Ha, ciekaw, co stanie się dalej, z tymi wszystkimi pneumokokami którymi właśnie się wymieniliśmy! Obrót, który zafundował mi James wywołał jedynie uśmiech na moich ustach. Dałam sobie na chwilę spokój z tą zapalniczką, wraz z nim zaczynając tańczyć w rytm muzyki. Ha, nie ma to jak Barbra, która stała się ostatnio nieprzyzwoitym hitem. A kto, no kto chodził po korytarzach, nucąc "uuuUuuuUuuuU" cichutko pod nosem? No kto inny, jak nie Nell?
Nie miałam absolutnie nic przeciwko adoracji tego ślicznego chłopięcia. Przecież to było jak komplement. A do tego miałam zapewnioną dobrą zabawę. A że nie miałam zamiaru zostać jedną z jego łóżkowych koleżanek? Niestety, nawet tak śliczne chłopięcie jak on, musiało pogodzić się z porażką. I może właśnie to był powód, dla którego zamierzałam mu uparcie odmawiać, trzymając się decyzji którą podjęłam już przy naszym pierwszym spotkaniu. Natomiast nie byłoby radości, z tego całego postanowienia, gdybym nie pozwalała sobie na drobne przyjemności, związane z tym panem. Tak jak teraz, gdy obróciłam się znów przodem do niego, stanęłam na palcach, wyciągając jak tylko się dało, i pocałowałam go lekko w usta. Krótko, bo zaraz ze śmiechem odwróciłam się i podbiegłam do Chupy, tanecznym krokiem, zatrzymując się przed nią z piruetem.
-Zrób mi czerwone! - Poprosiłam, unosząc jedno, wąskie pasemko moich czarnych włosów. - Ale tylko to! - zastrzegłam zaraz, znając szalone pomysły mojej przyjaciółki.
-Bo to, zrobisz mi żółte! - dodałam ze śmiechem, unosząc kolejne, którym miała się zająć. Miałam w planie mini tęczę, pasująca do oczu, po prawej stronie mojej ślicznej, rozczochranej fryzury.

/nie wJem

Impreza, impreza. Dawno żadnej nie zaliczyłem. Imprezy w sensie.
Dzisiaj w moim kalendarzu nie widniały żadne plany (jak zawsze zresztą) więc nie miałem problemu, zeby zdecydować się tutaj przyjść. Licząc od pierwszego smsa, potrzebowałam jakiś 20 minut, żeby tu dotrzeć. Po drodze musiałem zajśc po soki no i coś alkoholowego, bo przecież nie będę liczył na to, ze załapię się na piwo Cooka. Po cholere mi jego piwo. Wziąłem swoje.
Wszedłem do pokoju, wzrokiem wylapalem Ian i machnąłem jej sokami i tequillą. Piwem nie machałem. Ulokowałem się przy stoliku z napojami, rozłozyłem wszystko i otworzyłem sobie piwo.

Spoko, że zostawiła mnie a środku pokoju zupełnie samiutkiego. Co prawda na koniec otrzymałem całuśnik, ale i tak to za mało jak na to, co bym chciał. A sama się prosiła, bym chciał! Przecież te jej cycki dziś mnie strasznie wołały a do tego jeszcze postanowiła mnie sama zaprosić. Zapalniczka została w mych kieszeniach, ja w koszulce bez ruchania. Hym. Zerknąłem tylko za Ianelle i Chupą i podbiłem do Rakel.
-A ty co taka?- przysiadłem obok niej i wziąłem jej teefon do łapki. Sorki Gabryś, ale lubię sobie przywłaszczać rzeczy i ludzi. Poza tym co to za impreza z telefonikiem? Nie ograniam nigdy ludzi, którzy nie umieją się bawić, tylko siedzą z tymi telefonikami. Dlatego ułatwiam innym zabawę. Posłałem jej szczery uśmiech i schliłem się, bo pod stołem postawiłem swoją wódkę.
-Myślę, że już czas na dobre conieco.
I nie wiem jakie mam z Szaqiem realcje, ale zawołałem go do nas, bo może chce też się napić.

Muzyka pulsowała w rytm wspaniałego Uuuu a ja poruszałam się w raz z Nią, ciało same gięło się pod wpływem dźwięku wywołując falę endorfin ,które wypełniały moją osóbkę. Wywaliłam gdzieś papierosa, uprzednio dbając aby nie podpalił rezydencji. Zagryzłam czerwone usta i roześmiałam się słysząc słowa Ianny.
- Kochanie, dziś musisz wyglądać odlotowo - obróciłam ją kilka razy kiedy używałam swojego talentu. Efekt był zdumiewający. Dwa pasemka jej włosów pulsowały kolorami, raz ciemniejszymi raz jaśniejszymi. Nie koniecznie w rytm muzyki, nie byłam aż tak uzdolniona. - Teraz możesz ruszać na łowy - puściłam jej perskie oko i popchnęłam w ramiona przystojnego Zmiennokształtnego. Sama tymczasem podeszłam do butelek z piwem i poszukałam czegoś dla siebie. Zadowolona, przysiadłam na jednym z krzeseł i poprawiłam wiązanie butów. Powinnam zrobić coś z sukienką. Nie zasłaniała za wiele.

-Dzięki maleńka! - odpowiedziałam wesoło. Tyle że chwilę później obiłam się o tors jakiegoś zupełnie mi nieznanego gościa. Cóż, uśmiechnęłam się i do niego, jako że moją wesołość rozdawałam wszystkim, bez ograniczeń. I tak miałam jej ogromny zapas, a zazwyczaj nawet nadmiar. Chociaż ostatnimi czasy rozmyślania o pewnym panu nieco zbyt często wprowadzały mnie w melancholijny nastrój i Likk musiała mnie z niego wyciągać na wiele sposobów.
Poddałam się muzyce, poruszając biodrami i unosząc ręce, muskając nimi podbródek chłopaka. Piruet, podczas którego zamigotały moje tęczowe pasemka i już odwróciłam się w drugą stronę. Tak, dziś to ja miałam zamiar zostać Panią i Władczynią tej imprezy. Więc tańcząc ciągle i kręcąc się wokół wszystkich zmierzałam ku Jamesowi. Tak, znów. Ciągnęło mnie do niego, to prawda. Jak ćmę do ognia. Ale co ja na to poradzę? Mam duże serducho. No, i jak każdy, lubię przystojnych chłopców.
Zwłaszcza, że w tym samym kierunku zmierzał Shaki. Nie omieszkałam więc porwać go na chwilę w taniec, spoglądając mu wesoło w oczy, nim pozwoliłam by razem ze mną usiadł koło Cooka. Och, ale oczywiście ja zajęłam miejsce przy boku Ciastka, na moim łóżku, tak swoją drogą. Trąciłam go lekko palcem w żebra, sięgając do własnej kieszeni, z nadzieją, że tym razem da mi zapalić.
-Ogień proszę. - zażądałam, niby to z powagą chirurga na sali operacyjnej, wyciągając płasko dłoń w jego stronę.