James Cook - Cole Mohr

Imię i nazwisko: James Cook

Wiek: 20

Data urodzenia: 23.04

Wygląd: (Cole Mohr) Ma fajne tatuaże, wielki uśmiech i dużo piegów. A poza tym wysoki i chudy. Kochacie takich bananowych chłopców.


Charakter:Kim jest ten przeraźliwie chudy chłopiec, który mimo swej szanowanej dwudziestki wygląda, jak wytatuowany trzynastolatek? Kim? Właściwie sam zadaje sobie to pytanie od wielu lat. Można twierdzić, że jest egoistą, bo w kryzysowych momentach nie ogląda się na innych, tylko ucieka. Więc jest też tchórzem. Owszem, jeżeli tchórzostwo to ochrona własnej skóry. Ale jeżeli dochodzi do ochrony swych przekonań, chłopak, który walczy nie myśląc o siniakach, nie może zostać uznany za tchórza.
Bynajmniej nie zamknięty w sobie. Nie tajemniczy, choć na takiego malują go dziewczyny.
Więc, prostując – James to chyba najbardziej popaprana osoba w całym tym światku. Nie liczący siez ryzykiem, beztroski i potrafiący każdą sytuację obrócić w żart. Legenda o jego czarnej stronie powstała w czasach, kiedy przeżywał wybuchową fascynację death metalem, czytał i co najgorsze chodził do szkoły przystrojony w mnóstwo siniaków. Ale fascynacja ucichła, chłopak przerzucił swe uczucia na punk, indie i justrock, kobiety i używki. Bo teraz to one warunkują jego zachowanie. Kiedy się napije, a pije dość często, jest wesołkiem. Kiedy naćpa mieszanką kumpla, zamienia w warzywo. No, a kiedy bije się, to tylko do stracenia świadomości. Mimo, że nie wychował się wśród blichtru, jest rozpuszczonym dzieciakiem. Szczęście przyświeca mu przez całe życie. Gdyby go nie miał, już dawno miałby przebite oba płuca od skakania z wieży ciśnień po pijaku, powykręcane nogi po przebieganiu przez autostradę, a na pewno już dawno umarłby na marskość wątroby. Bo jest ćpunem i alkoholikiem. Ale dobrze wali w bębny.
Tak więc, jak wyżej wymieniono: szczęśliwy rozpuszczony mały człowiek o skłonnościach egoistycznych.
Przywiązany wydaje się być jedynie do przyjaciół, a pomimo swych próżnych zainteresowań, prawdziwych przyjaciół ma tylko kilku. Tylko oni są w stanie jakkolwiek na niego wpłynąć. Raczej nie jest osobą, która ogarnia, że coś mu się może stać. Bezmyślny, lub beztroski. Można wybierać, jednak zdrowy umysł, mówi, że raczej bezmyślny.

Talent: kontrola. Chłopak tak na Ciebie wpłynie, że zapomnisz o bożym świecie i zrobisz wszystko co ten gbur Ci rozkaże. Pięknie, ale nie umie kontrolować swoich złych pobudek i wykorzystjue to do zaliczania dziewczyn.

Historia:Urodził się, bo każdy się rodzi, dwudziestego trzeciego kwietnia, więc jest spod znaku byka. Niestety, jako drugi. Niestety, bo jak jest wszędzie uznane, drugi bliźniak zawsze jest trudniejszy. A James na pewno był trudnym dzieckiem, bo dalej jest. Kilka dni po urodzeniu on oraz jego brat trafili na próg bogatego apartamentu. Koszyk z dwoma ryczącymi bobasami zostawiła kobieta wątpliwej urody, ale akurat to jest tu nieważne, bo ta kobieta już nigdy w historii się nie pojawiła. Drzwi otworzyła inna kobieta – piękna, szczupła i mało inteligentna. Jednak czytać umiała, a po przeczytaniu kartki dołączonej do koszyka, ubrała się i opuściła apartament na zawsze. I tak w domu zostało ich trzech: Steven, trzydziesto siedmioletni prawnik i bliźniaki: Jamie i James. Po dziesięciu latach, różnice między bliźniakami widoczne jedynie przez niańki, zaczęły również martwić ojca dzieci. James wykazywał się wielkimi zdolnościami gromadzenia wokół siebie dzieci, natomiast Jamie nonstop zadzierał nosa. Dziewięć lat później, charaktery wykształciły się na tyle, by móc potwierdzić, że tamto to był dopiero początek. James wyrósł na buntownika, wokół którego jednak zawsze znajdzie się ktoś, kto pociągnie go do góry. A Jamie to urodzony przywódca, który mimo chęci, dalej jest w cieniu tych najbardziej ważnych osób. Chociaż również wysoko. Oboje chłopcy są Utalentowani, ale jednen nie ma pojęcia o drugim i nawzajem. James nie okazywał swoich zdolności bratu, a tamten też nie chciał się ujawniać. Więc nie wiem, kiedy Jamie zdobył siłę, ale James już wcześnie, jako dzieciak, umiał sprawić, żeby inni robili to co im kazał.
W pewnym momencie życia, kiedy szczęśliwe dziecko nr.II, wkraczało w okres buntu idylla elitarnego życia przestała mu się podobać. Opuścił towarzystwo, zaczął zadawać się ze złymi ludźmi, a rok później zrywając kompletnie kontakty przeniósł się do loftu po drugiej stronie rzeki. Morał? Na niego nie ma lekarstwa.

Grupa: kontrola

Poziom zaawansowania: średni

Eee... a dokładniej to jaki ma talent? W historii jakoś nie widzę wspomnianego tego kiedy odkrył w sobie talent ani jak dawno temu przeniósł się do Tromso. Do poprawy.

Zdjęcie powinno być poziome.

Duży plus za krótki opis wyglądu XD

Ale jak ja robiłam kartę i miałam krotki opis, to nie pisały, ze duży plus *fosz* >D

Pokemonku spadaj z tematu!

Kiedy ja lubię :P

Powiedz mu / jej, żeby pogrubiła "Grupa" i "Poziom zaawansowania" >D

kiedy ja uwielbiam to zdjęcie!
Masz poprawione i... I mi głupio, że tak mało o wyglądzie, a Ty mnie chwalisz!

u.... podoba mi się moc *____________*

Uwierz, że wolę czytać takie opisy niż poematy o głębokich oczach i figlarnych uśmieszkach -_-"
Obaj, nie Oboje.
JAAAAAS, co sądzisz o talencie?

Zdjęcie... No cóż, nie licz na wyjątek xD Zmieniaj <zuoo>

Ona ma obsesję na punkcie zdjęć. Lepiej zmień, bo cię napadnie w nocy, zobaczysz ._.

Jas powie co sądzi o talencie jak w ogóle przeczyta kartę.
Na razie Jas nie ma jak tego zrobić. Cicho sza.

spoko, spoko. Niech napada.

AKCEPTUJĘ XD

choć jeszcze ten talent, najwyżej się zobaczy ^^

Podoba mi się Twój styl pisania. Umieram z powodu tego jak fajnie opisany jest wygląd, a zarazem tak krótko. Po prostu wow.
Talent... hm... niech tam będzie. Ale też żeby nie było tak, że chłopakowi za każdym razem wychodzi. Czasem nie ruszy drugiej osoby, a czasem zrobi to nie tak jak chce. Może tak być? Bo reszta zależy od drugiej osoby, jeśli ktoś rozumie, co ja chce teraz powiedzieć.
Historia była pod koniec dosyć zawiła i tak nie do końca ją rozumiem, ale mniejsza z tym.
No i jak nie zmienisz zdjęcia to zawsze ja to mogę zrobić. Niech żyje opcja edytuj xD

nie umieraj ^^ ;>
No, rozumiem, jasne. Ja tam nikogo nie będę do niczego z m u s z a ć. ;3
A sama siebie czasem nie ogarniam, o.