Duży pokój

Zazwyczaj wygląda tak, jednak dwa dni temu został zaadaptowany na potrzeby imprezowe Chupy.
Mało używany.

Wódka się lała. Szkoda, że nie mogłem się w niej wykąpać. Albo i nie. Jakbym się w niej wykąpał, swędziałoby mnie nieźle w okolicach błogoróbstwa. A to przecież kobietki lubią we mnie najmocniej. I to nie o buźkę mi chodzi.
Wyszczerzyłem się szeroko za dziewczyną, która właśnie walnęła mnie z liścia po tym, jak po pięciu minutach zaproponowałem urwanie się do łazienki. Nie mówiłem jej, że jej jedzie, albo coś, ale i tak się obraziła. Powinna brać moje zachowanie za komplement. No ale, pewnym ludziom rzeczy się nie wytłumaczy.
Zerknąłem w wyświetlacz. Dymek nie odpisał mi jeszcze co sądzi o wycieczce do Afryki, a szkoda. Odkąd znalazłem te pornole w skrzynce ze starociami i przypomniałem sobie kiedy tośmy obiecali sobie być (jak w Ani z Zielonego Wzgórza, eh) najzajebistszymi na świecie, ciągle tylko myślałem o tych dwóch czarnych balonach. Że też nasze Szwedki są takie blade. Wsunąłem telefon spowrotem do kieszeni i znalazłem wzrokiem organizatorkę. Ok, ta też może być. Ba, ta być musi. Przecież jej urodziny, nie pogardzę urodzinową zabaweczką. Nawet jeżeli ja nią będę miał być.
- Siema-ema moja ty solenizantko. Czy jubilatko. Nie wiem, nigdy nie ogarniałem tych nazw. - przywitałem Halinkę obkręcając ją sobie wokół i opierając o ścianę. Żeby przypadkiem nie potraktowała mnie zbyt olewczo. - Nie mam prezentu. - zdradziłem jej z najwyższym zażenowaniem, opierając rękę obok jej głowy. Postanowiłem dziś podpierać ścianę, żeby sufit nie spadł przypadkiem. Jestem bohaterem.

Ciemno, balony i ten wszechobecny zapach zabawy. Tak, Artemis lubi bawić się w ten sposób.
Trzeba jednak przyznać, że nowo przybyły do Rezydencji narybek nie spełnił moich oczekiwań. Spodziewałam się, że może pojawi się wreszcie coś nowego do schrupania. Jakiś naprawdę ciekawy muffin, choćby i czekoladowy, nie bądźmy w końcu rasistami. A tu proszę. Jeden taki niewydymek obrzydliwy, pieszczący swoje loczki przed każdym napotkanym lustrem. Tragedia. Kolejny nie używał pełnych zdań i zdaje się, że "yes" było szczytem jego możliwości umysłowych. A reszta? No bardzo was proszę, z młodszymi nie będę się zadawała. To byłoby co najmniej niestosowne. Westchnęłam tęsknie za Marsem i naszymi pogaduchami z dawnych, przed Rezydencjowych dni. Ten to zawsze wiedział, na kogo powinnam patrzeć. Hm, może to wszystko, to jego wina? Kto wie.
Zamrugałam, gdy oczy mi się skociły, pozwalając lepiej widzieć w ciemności i wśród błyskających świateł. Nawet dobrze to będzie wyglądało, podpasuje do mojej kociej maski, którą miałam na twarzy. I wyjątkowo nie chodzi mi o futro. Ze "stolika cudowności" zgarnęłam najprawdziwszą pinacoladę i wraz z kolorową szklanką powędrowałam przez pokój, prędko dostrzegając tego, kogo chciałam. Ha, nawet w pakiecie!
Z bezczelnym uśmiechem, wiedząc że szatyn spod przeciwległej ściany patrzy, poprawiłam błękitno-zieloną sukienkę i ruszyłam w stronę Władczyni tej imprezy. Uraczyłam ją powitalnym pocałunkiem tyle, że takim nieco bardziej wylewnym. Obijać kości policzkowe to ja mogłam o laski, których nie znosiłam.
-Po raz kolejny, wszystkiego najlepszego piękna. - powiedziałam, wręczając jej niewielki prezent i jeszcze sekundkę udając, że wcale nie wepchnęłam się pomiędzy nią, a Cooka i że go wcale nie dostrzegam. Niech sobie chwilę pozerka na moje długie nogi. Nie ma to jednak, jak obcisła, krótka kiecka.
-Strasznie fajnie wyglądasz w tych kwiatkach. - rzuciłam naturalnie, z zadowoleniem przyglądając się jej sukience. A potem już musiałam odwrócić się do Reniferka i puścić mu oczko na przywitanie. Dobrze, że nie w moich rajstopach. Takie oczka, to może później.
-Cześć James, deska zdrowa?

I się wpierdolili. Pomiędzy mną a cudną Halinką pojawiły się dodatkowe cycki. I fajny tyłek. I chociaż tyłek był fajny, a właścicielka jeszcze bardziej, to zostałem tak chamsko odciągnięty od wcześniejszego tyłka, że aż się odsunąłem. Zostałem zignorowany, co zaowocało kolejną niezbyt miłą myślą. Ale zaraz uświadomiłem sobie, że przecież raz w życiu nie jestem w centrum zainteresowania, bo to nie moja impreza. Rzecz niezwykła, bo przecież to ja trzęsę imprezami w tej dziurze. Musiałem się pogodzić z tym, że zainteresowanie spadło na kogoś innego. Ale nie na długo na szczęście. Nie wiem, jakbym wytrzymał kolejne chwile niepewności w objęciach nikogo. Pewnie że bym wytrzymał. Choć dziś nie najarałem się jeszcze niczego, to spoko jest i wszystko mi wisi. W sumie nie mogłem też obarczać winą nowych cycków. Przecież chcą tylko złożyć życzenia. Uniosłem wzrok z długich nóg Roneczki.
- Cała i sprawna. Zresztą, jak sam właściciel - odpowiedziałem racząc Ronkę całuchem. Tak jak ja nie raczyła dziewcząt innymi całuchami niż w usteczka. Nie będę przecież się obijał policzkami z lalami. Mam za miękkie usteczka.
- Halinka, więc jakbyś szukała tych fifek to możesz wpaść do mnie do pokoju - zaproponowałem całkiem niewinnie. Choć me myśli kręciły się wokół murzyńskich balonów.

Skrzywiłam nosek słysząc o fifkach i paleniu jako takim. Jakoś moje płuca nie mogły się przekonać do tej zabawy. Próbowałam kiedyś, ale gdy tylko się zaciągnęłam, zaczęłam się dusić i krztusić, a potem w ogóle przestałam oddychać, bo moje płuca pomyślały, że od tej pory muszą przetwarzać jakoś ten dym zamiast tlenu. Powiem szczerze, to były drastyczne chwile i nie było w nich nic z tego całego rozluźnienia, które mi obiecywano. Ale skoro oni to lubią... A niech się trują, ich sprawa.
Zakręciłam na placu kosmyk włosów, zerkając za odchodzącą Chupą. Kurcze, to chyba ja powinnam była odejść, w końcu to jej urodziny... No ale skoro już zostawiła Cooka na pastwę moich pazurków, nie mogłam przecież nie skorzystać z sytuacji. Pociągnęłam go w bardziej zacienioną cześć parkietu, bo nie mieliśmy zamiaru tańczyć tak zaraz grzecznie. Hm, ta moja kiecka była napraw krótka. Dobrze, że w pokoju było bardziej niż ciepło. Futra teraz bym nie zniosła. Na szczęście nie musiałam się nim przejmować. Cook był w pobliżu i na Cooka miałam ochotę, więc mój talent działał w jak zawsze przydatny sposób, ściągając jego uwagę nie tylko odsłoniętym ciałem. Kto nie wie o czym mowa, ten się dowie z czasem.
Jak to fajnie, że z Cookiem rozumieliśmy się tak dobrze. Skończyła się moja pinacolada, zniknął i jego drink, zrobiło się jeszcze weselej chociaż nam takie wspomaganie i tak nie było jakoś dramatycznie potrzebne.

Skończyła się jedna pinacolada, to zaczęła się następna. Miałam dziś wyjątkową ochotę na ten kokosowy posmak więc trzymałam się jednego drinka. A przynajmniej jednego rodzaju, bo jeśli mówić o ilości, to było już tego trochę. Jednak moja głowa już nie takie rzeczy zniosła, odkąd mieszkam w rezydencji i odkąd baluję z Jamesem.
Faktem było jednak, że w naszej dotychczasowej znajomości nie pojawił się łóżkowy epizod. A to dlatego, że znałam się z nim dłużej, niż z większością moich ciastek. Cook był dobrym kumplem, z którym nie raz nie dwa dokuczaliśmy dzieciakom i robiliśmy pełno innych, genialnych rzeczy. I byliśmy wtedy młodzi. A potem jakoś tak zaczęło nam się dojrzewanie i na początku dziwnie niesmaczne byłoby iść do łóżka z kumplem. Ale, jak widać, było to kwestią czasu. Od paru miesięcy instynkt coraz przychylniej spoglądał na Reniferka i zachęcał mnie do działania. Czemu by więc nie?
Dałam się przyciągnąć do jego rozkosznie pachnącego ciała i uśmiechnęłam się z lekką mgłą w kocich wciąż oczach. Procenty, mimo wszystko, swój ślad zostawiały. Objęłam jego szyję, stając ciut na palcach i całując go prosto w miękkuchne usta. Krótko, ale jak treściwie. Taki sam plan miałam na najbliższe chwile.
-Idziemy do mnie, a potem wrócimy tu, żeby Chupa nie była zazdrosna. - odpowiedziałam z uśmiechem, po czym złapałam go za rękę i pociągnęłam za sobą.