Boczne przejście na piętro

Od pewnego czasu marzyło mi się, żeby gdzieś tak sobie wyjść z Saturnem. Gdzieś razem i celowo, nie tylko, żeby spotkać go gdzieś niby przypadkiem i przyłączyć się do jego wycieczki. Marzyło mi się to jednak trochę skrycie, bo chociaż z natury jestem optymistką, to ciężko było mi sobie wyobrazić Saturna w takiej sytuacji. A wyobraźnię przecież mam dość bujną. Nie marzyłam o tym oficjalnie. Nie myślałam o tym. Tylko gdzieś podświadomie we mnie siedziało. No i działo się teraz, a ja pojęcia nie miałam co ze sobą zrobić. Byłam po prostu zbyt podekscytowana. Czułam jak fale gorąca zalewają moje policzki i dziękowałam w duchu w swoim przodkom za takie korzenie jakie mam. Chociaż nie musiałam czuć się zawstydzona przez to, że czułam się zawstydzona.
I już nie przepraszałam. Mogłabym, bo to, że nie przepraszałam wcale nie znaczyło, że przyznałam rację Saturnowi. Nie miał racji. Dalej nie widziałam tej jego głupoty, ale na nic były moje tłumaczenia. Wiem, ze na nic, i całe szczęście umiałam ustąpić.
Albo za bardzo pochłonęła mnie myśl o tym gdzie pójdziemy i kiedy, żeby się teraz skupiać na tym kto ma rację.
Nie było mi wygodnie. Znowu wyprostowałam nogi, tym razem siadając na kanapie tak jak się powinno. A co jakiś czas patrzyłam na Saturna. Właściwie co jakiś czas nie patrzyłam, bo częściej patrzyłam.
-Jasne, że zgadzam.-chciałam zabrzmieć nonszalancko, ale ja chyba po prostu tak nie umiem. Pewnie zabrzmiałam tak jak się czułam. Podekscytowana.
-Piątek jest świetny. Naprawdę lubię piątki. W piątki ludzie są jakoś mniej zestresowani, a bardziej zadowoleni. Jakby z każdym piątkiem pokonali pewien etap w życiu. Tak się nawet mówi, ze piątek to tygodnia koniec i początek. I wszyscy w piątek idą się bawić, bo nie muszą wstać w sobotę. Ale wtorek też lubię. Wtorek jest.. Wtorek jest po poniedziałku, a poniedziałek to dobry dzień. Jak dziś. Właściwie lubię każdy dzień.-wyjaśniłam, bo naprawdę mogłam się do niego dostosować w tej kwestii, a tak sobie dodatkowo myślałam, ze jeśli mi coś nie będzie pasowało to on zaraz się rozmyśli albo coś. A przecież nie chodzi o kwestie randkowania. Wyjścia z Saturnem były zawsze udane i dobre. Każdy kto gdzieś z nim wychodził musiał o tym wiedzieć. Tylko raz nieco źle się czułam po takim wyjściu. Tym piknikowym. Sam piknik był wspaniały, ale następnego dnia rano niefajnie bolała mnie głowa.
-I wiesz, moglibyśmy pójść do kina na jakiś film, który lubisz? Znaczy z gatunku, który lubisz, bo nudziłbyś się na filmie, który już widziałeś. Chociaż ja oglądam niektóre kilka razy i się nie nudzę, ale nie wiem. Mógłbyś mi pokazać coś co lubisz? Właściwie, to nawet nie musi być film. Tak tylko mówię.-wyrzuciłam z siebie niemal jednym tchem, dając upust swojej ekscytacji. Nie chciałam mu niczego narzucać, ale czasem po prostu nie umiem siedzieć cicho.

Właściwie nie chodziło mi o to, żeby iść na obojętnie jaki film, mieliśmy iść na coś co lubi Saturn! Ale i tak, czy mogłabym narzekać? Ba! Po chwili zastanowienia stwierdziłam, ze taki sposób wybrania filmu jest niesamowicie ekscytujący. Coś jakby się jadło czekoladki i nie wiedziało na jaki smak się trafi. Lubię czekoladki. Chociaż lubię też wiedzieć jakie mają nadzienie. Cóż, odrobina ryzyka jeszcze nikomu nie zaszkodziła.
-Zróbmy tak.-zgodziłam się, jednocześnie powstrzymując się od tańca radości i ekscytacji. Jeszcze by mnie uznał za wariatkę, a ja przecież tylko cieszyłam się z udanego wieczoru. Bo byłam pewna, ze będzie udany. Szczególnie, że ja lubiłam nawet kreskówki. I komedie, i horrory. Ale horrory to przy zapalonym świetle. I lubiłam Saturna, i jeszcze kinowe przekąski.
-Chodź.-rzuciłam nagle, podnosząc się z kanapy.-Musisz odebrać swoje płyty.-przypomniałam, bo przecież z każdą chwilą u mnie, zbierają tylko kurz!

//przeskok!