Shane Mitchell - Justin Bieber / Clemence Poesy

Charakter: Nie musicie czytać. To jest Kurt z Glee. Idealna kopia :D Jezu, ale ja bym chciała pisać jak Julka albo jak Mil. I mieć takie pomysły. W takich momentach pada pytanie "Co ja tutaj robię?". Ale spoko, kiedyś się nauczę! I będę też znała trudne słowa! I to wam będzie głupio, a nie mi :c + kiedyś rozpiszę charakter tej typiary, teraz mi się nie chcę
Chyba tylko idiota nie poznałby, że jest gejem. Bo Shane nie zamierza się ukrywać (co by było w sumie trudne z takim ryjem i jeszcze imieniem. I tak by wołali za nim pedał, nawet jakby nie był homo) i udawać kogoś kim nie jest. Głośno mówi o tym, że jest homoseksualistą i stara się to podkreślać. W końcu to jest właśnie prawdziwy on. Jak ktoś ma z tym jakieś problemy to najwyraźniej jest bardzo ograniczony umysłowo. Chodzi z podniesioną głową, czuję się lepszy do osób, które go nie akceptują. Łatwo go polubić jeśli się nie jest homofobem ( w ogóle to on nie zalicza homofobow do ludzi) , chociaż Shane nie pragnie być lubiany przez wszystkich.
Potwierdza wiele stereotypów na temat gei nieco rozpieszczonych i pochodzących z bogatych rodzin. Kiedyś był bardzo wrażliwy natomiast teraz ciężko go zranić wyzwiskami i nękaniem. Zaczął mieć na to najzwyczajniej wyjebane. Serio, ile można się czymś takim przejmować? Jego mottem życiowym jest "co Cię nie zabije to Cię uczyni silniejszym" czy coś w tym stylu. (Tak na marginesie, podobno Hitler miał to samo motto). Bardzo łatwo się wzrusza. Czy to oglądając film, słuchając piosenki lub historii ciężkich przeżyć jakiejś osoby. Nie wstydzi się płakać. W końcu jest człowiekiem, nie powinien tego ukrywać. Sam nie uważa, żeby miał trudne dzieciństwo, sądzi, że akurat w życiu mu się poszczęściło. Niektórym jest dużo ciężej. Potrafi kogoś w spokoju wysłuchać i pomóc mu na tyle ile może. Nie jest typem egoisty, który uważa, że jest ponad innych ludzi. Zdecydowanie nie. Stara się być miły, przyjacielski i wyrozumiały, w końcu każdy ma wady. Wie jak to jest spotkać się z nienawiścią innych, więc stara się tak nie zachowywać. Pewnie by był w stanie polubić nawet osobę, która go nękała, o ile by się tylko odpowiednio „nawróciła”. Jego przyjaciele są dla niego najważniejsi i byłby w stanie zrobić dla nich, może nie wszystko, ale naprawdę wiele. Zawsze stanąłby w ich obronie i nigdy by nie chciał stracić ich zaufania. Pomimo tego, że z nim twój sekret może być bezpieczny to bardzo chętnie plotkuje. O wszystkim. Jednak jeżeli kogoś nie lubi to mówi to wprost, nie lubi ludzi dwulicowych i fałszywych. To najgorsza wada jaką można posiadać. Jest też niepoprawnym romantykiem. Marzy o miłości niczym z jakiegoś musicalu, która będzie wspaniała, namiętna i niepowtarzalna. Bywa bardzo kochliwy, niestety najczęściej jest to miłość nieodwzajemniona. Nie jest lekkoduchem. Woli się zastanowić co powinien zrobić lub powiedzieć w trudnej sytuacji niż palnąć jakieś głupstwo i samemu stworzyć problemy w swoim życiu. Chociaż czasem emocje go ponoszą. Uparciuch z niego. Posiada artystyczną duszę. Najchętniej całe życie spędziłby w pracowni nie odkładając pędzla nawet na chwile. Ponadto jego wielkim zainteresowaniem jest moda. Już od małego go do tego ciągnęło. Eksperymentuje na sobie i Florence. Oba zajęcia całkiem nieźle mu wychodzą, jednak to modą chciałby się zajmować w przyszłości. Malarstwo to zwykłe hobby.
A teraz opowiedzmy trochę o jego drugiej połówce. Blondynce, która również przedstawia się jako Shane, ale jest jego kompletnym przeciwieństwem. To lekkomyślne dziewuszysko, które raczej nie grzeszy inteligencją. Może jakby chciała to by dało rade z nią normalnie porozmawiać, ale jeszcze nie zdarzyła się osoba, która by się o to postarała.Strasznie wygadana, ale najczęściej nawet nie warto jej słuchać. Nigdy nie zastanawia się nad tym co robi czy mówi. Nie posiada żadnych umiejętności, no chyba, że bardzo starannie ukryte. Zdecydowanie nie jest ambitna. Jej zainteresowania to "Ogólnie to dyskoteki, chłopaki i ogólnie takie, takie...". Nic innego. W końcu jest młoda, a życie jest krótkie, więc czemu miałaby się czymkolwiek przejmować. Jest tylko drugą połówką, w sumie to nawet nie jest jej życie, więc to nawet nie ona ponosi konsekwencje. Chociaż czasami to, że nie może być sobą cały czas bywa strasznie irytujące. Łatwa suka. Jeszcze jej się nie zdarzyło, aby komuś odmówiła (no oczywiście nie liczą się kujoni i inne oblechy, bo do nich to nawet ona nie podchodzi) i aby jej na kimś zależało.

Talent: Wychodzi z niego druga połówka – kobieta o odmiennym wyglądzie i charakterze. Jak ona z niego wychodzi to nagle go strasznie boli głowa. A jak ona wyskakuje to on przestaje być gejem.

Historia: Ohohoh, jak ja tego nienawidzę. Shane to jedyne dziecko z piątego małżeństwa pana Mitchella. Oczywiście, jak się można było spodziewać, nie potrwało ono długo po zaledwie niecałe trzy lata. A że matka Shana nie była kobietą dającą za wygraną załatwiła sobie całkiem dobre życie. Oczywiście później miała różne romanse, a za dziesięć lat ponownie wyszła za mąż, ale to mniej ważne. Od małego Shane zachowywał się bardzie jak dziewczynka niż chłopiec. Dużo bardziej jarało go szycie ubieranek dla lalek niż wyścigi samochodów. To drugie, według niego, jest bardzo prymitywne. Im bardziej dorastał tym bardziej widoczne było to, że się różnił od innych chłopców. Kiedy miał dwanaście lat otwarcie przyznał przed matką, że jest gejem. Jakoś obyło się bez płaczu i wizyt u psychologa. Jednak to co dobre zawsze się kończy. Jego matka ponownie wyszła za mąż, a ten jej nowy wybranek serca był jakimś neandertalczykiem. Nie podobało mu się to, że jego kobieta miała syna geja. Toż to było nie normalne! A co zrobić, żeby Shane stał się normalnym chłopcem? Wysłać go do szkoły publicznej i to jeszcze do internatu! A co tam! Właśnie wtedy zaczęły się męczarnie. Dręczenie, nękanie, wyzywanie. Napisy na drzwiach, rozwalony pokój, co się dało. Normalnie konkurs. Kto w końcu wymęczy Shana. Natomiast chłopak bardzo to przeżywał. Szczególnie przez pierwsze miesiące. Płakała, wydzwaniał do mamy jednak to nic nie dawało. Ta, wpatrzona w tego oblecha jak w obrazek uważała, że mu to bardzo dobrze zrobi. Nie zrobiło, było tylko gorzej. Shane nie wiedział co się z nim dzieję. Pierwszy raz użył talentu kiedy chował się któregoś razu w łazience. Nagle po prostu jakby się rozszczepił. A potem przyjechali Starsi, a on tą wkurwiającą blondynkę znienawidził. Zapomniałam dopisać, że w Rezydencji okazało się, że ma przyrodnią siostrę. Kocha ją, jest super, dogadują się. A do domu nie zamierza prędko wracać. Teraz to ten mąż jego matki ma już za kompletnego dziwaka. Nic tylko kaftan i psychiatryk.