Ozzy Lars Henderson - Ryan Gosling

Charakter: Jak nie ćpiesz, to go nie zrozumiesz. Takie słowa wstępu. Żeby opisać Ozzy'ego nie potrzeba miliarda słów. Nie napiszesz na jego temat Sagi o Ludzi Lodu, tak naprawdę trudno byłoby napisać na jego temat chociażby esej czy notatkę. Żeby go poznać wystarczą Ci trzy podstawowe rzeczy: kasa, byś mu fundnął coś do picia/jedzenia/zapicia/dopicia/przepicia, na pewno cierpliwość i świadomość, jakie zaje* imię posiada. Nie daj się zmylić, bo jeden Twój błąd i równie dobrze możesz leżeć pod sosną i wąchać skarpety.
Jest nieufny, woli przebywać sam ze sobą i chyba nigdy nie miał z tym problemów. Trudno stwierdzić, czy jest nieśmiały, czy odważny, bo jako tako w towarzystwie przebywa tylko na nietrzeźwo. Odważny raczej jest, w końcu wiele osób gdy czegoś pragnie, siedzi na dupie i nic pożytecznego z tym nie robi. On? Zechce się upić, kupi jakiś alkohol. Zechce wyjść do parku, wyjdzie. Jak będzie chciał komuś przywalić w nos, to mu przywali. Nie posiada wielu przyjaciół, ewentualnie znajomych, a jeśli już komuś zaufa to z trudnościami. Jest chamem, aroganckim bufonem, homofobem i zdarzyłoby się, że nawet pedofilem. Kobiety traktuje rzeczowo, ale co się dziwić, skoro jego matka była prostytutką. Jeśli są, to jest dobrze, ale wątpliwe byłoby to, czy mógłby się z jakąś zaprzyjaźnić. Pewnie ma na to wyjebane, za przeproszeniem. Jak ktoś się o niego martwi, lub komuś na nim zależy, zbywa go. Nie chce, by ludzie się nad nim jakoś litowali, nie, nie. To tak, jakbyś słysząc „niesłyszący” - masło maślane - myślał „co za biedak”. Nie cierpi tego. Szanuje ludzi, którzy lubią imprezować w towarzystwie butelki whisky. Popełnianie grzeszków przychodzi mu z łatwością. Ba, wręcz popełnia je z pełną gracją. Jeśli grzeszyć, to na bogato. Czasem zauważa, że jest zbyt podejrzliwy, bo intuicyjnie wykrywa ukryte motywy innych ludzi. Nie rozpamiętuje przeszłości, nie ma wyrzutów sumienia. Żeby mieć wyrzuty sumienia, trzeba mieć serce, a jeśli ten Panicz je posiada, to ja jestem królowa Elżbieta. On ma raczej budzik w klatce piersiowej, bo jednak coś musi mu tam dudnić. Stara się nie szczędzić czasu i energii w celu udzielenia pomocy osobom potrzebującym, jest bezinteresowny... Nie no, żartuję. Choć bezinteresowny bywa, ale to zależy od tego, ile masz pieniędzy. Lubi nowości, szybko się nudzi. Dla rodziny by się nie poświęcił, ponieważ zdrowej nie ma. Babcię, acz poznał ją dopiero mając 15 lat, traktuje z największym szacunkiem i gdyby odeszła, pewnie zaszyłby się w swoim emokąciku, wziął paczkę chusteczek i wypchał sobie nimi uszy, a później zapił smutki wódką. Poczucie humoru? Ależ naturalnie. Takie bardziej czarne poczucie humoru, ale jednak. Nie jest doskonałym rozjemcą. Nie jest romantykiem, nie przeczyta Ci pięknego wiersza, a co dopiero mowa o jego napisaniu. Okazywanie wszechogarniającej miłości i oddania jest dla niego czarną magią. Potrafi być ramieniem do wypłakania się, gdyż przez większość czasu będzie przy Tobie i Cię nawet nie skrytykuje! Możliwe, że będzie troszkę chrapał, ale jak taki byk jak on śpi, to się nie dziw. Nie czuje zachwytu, smutku, przygnębienia albo ich nie okazuje. Dobra, niech nie będzie takim potworem, to drugie. Ponadto, obdarzony jest bogatą wyobraźnią i zdolnościami artystycznymi. Dochodzę do wniosku, że robię z tego wielki misz-masz, ale fajnie tak opisywać cechy charakteru. Dba o siebie, owszem. Goli się, jak mu kupi ktoś golarkę, używa dezodorantu i guje żumy. Miętowe, ma się rozumieć, choć nie pogardzi jabłkowymi lub truskawkowymi. Mamby lub innych tego typu nie trawi, niestety. A jak już przy tym jesteśmy, to jest niepoprawnym czekoladoholikiem, lecz często ją [czekoladę, milordzie] zdradza z jakimś tanim piwskiem albo wódką jak się przydarzy. Prawda, to nie charakter, ale jego upodobania też się na pewno przydadzą. Bardziej niż to, jaki jest. A, i nie potrafi prać! To też na pewno ważne. Co by nie było, koszulek ma dużo, spodni nie brudzi, perfumy ma, więc śmierdzieć nie śmierdzi... Lubi się też włóczyć. O jezu, jezu, koniec.
Jak to mawiał jakiś grecki czy rzymski poeta, którego imienia zapomniałam, jak to ja: „Charaktery z natury złe nie zmieniają się”.

Talent: umiejętność przesuwania rzeczy siłą umysłu (telekineza)

Historia: Może na początek najprostsze rzeczy. Otóż Pan Ozzy urodził się 15 kwietnia w niejakiej Orszy na Białorusi. Ewidentnie swoje imię zawdzięcza gustowi muzycznemu ojca. Jednakże nie myślmy, że ojciec Ozzy'ego z zamiłowania do metalu był człowiekiem inteligentnym, bądź ciekawym. W końcu ktoś, kto słucha muzyki ociekającej istną zajebistością, genialnością i wybitnością z natury musi być interesujący. W jego przypadku było wręcz przeciwnie. Ale nie rozpisujmy się o tym, jakiego tatę mój twór wyobraźni miał, bo to w sumie nie jest istotne. Rodzicielka Hendersona, gdyż to jest chyba najbardziej kompatybilne określenie, była zwykłą dziwką. Stąd w sumie można wnioskować, iż sam Oz niekoniecznie potrafi dogadywać się z kobietami. Od najmłodszych lat nie okazywał większego zainteresowania edukacją, później zaczął afiszować się z głośnymi imprezami, pić, palić, ćpać. Za każdym razem lądował na komisariacie, gdzie po kilku godzinach ustalano, że jest nieszkodliwy. Te działania wiązały się z konsekwencjami, które wydarzyły się później. Jeśli chodzi o jego talent... załóżmy, że uważał się za normalnego człowieka, więc kontrolowanie tej „super mocy” przyszło mu dość naturalnie, z wiekiem. Powracając do tragicznego życia tego półgłówka, Olga, - wow, przebłysk mądrości - rzekoma „matka” chłopaka została brutalnie zamordowana. Najwyraźniej nie spełniała w pełni rolę prostitutes, oh, ah. Najśmieszniejsze w tym wszystkim byłoby chyba to, że sam Iwan - kolejny przebłysk inteligencji - niekoniecznie dobrze zniósł śmierć dziewczyny. Popadł w jeszcze większy alkoholizm, o ile to możliwe, co w końcu spowodowało wyswobodzenie go z opresji ojcostwa. Krócej, zabił się. A że z najbliższej mu rodziny babcia mieszkała w tym całym norweskim mieście, został tam w sumie na siłę przeniesiony. Można sobie tylko wyobrażać, jaki szok tam przeżył. Obcy język, nowi znajomi i tak dalej. Jak się okazało nie było najgorzej. Tak czy siak, idealnym przykładem nie był, poza tym liczył 15 lat, więc nie dziwne jest, że jedyne co w głowie posiadał to resztki taniej wódki. Kto chciałby takiego bezmózgiego patafiana, który tylko i wyłącznie piłby, srał i nic pożytecznego nie robił. Choć samo picie czy załatwianie swoich potrzeb fizjologicznych pożytkiem dla osoby w podeszłym wieku [babci] nie było, ale okej. Języka się jakoś nauczył. Rodzice nigdy nie przykuwali do niego zbytniej uwagi, więc mieszkanie u tej właściwie zupełnie nieznajomej kobiety nie było trudnością pomimo, że próbowała zbliżyć się do Ozzy'ego. Phi, ta. Żył, jakoś, ale żył. Osiągnął pełnoletność i się wyprowadził. Wtedy dowiedział się o miejscu jakim jest Rezydencja i nie mam zielonego pojęcia jak to dokończyć... Postanowił zamieszkać tam, o. No i tak do teraz tam mieszka.